De erotische thriller van Halina Reijn wordt goed ontvangen op Filmfestival Venetië (2024)

Filmfestival Venetië Halina Reijns slimme, lichte, erotische thriller vangt de tijdgeest en zou zomaar in de prijzen kunnen vallen.

• Auteurs
  • Coen van Zwol
• Gepubliceerd op30 augustus 2024
• Leestijd3 minuten

Babygirl begint en eindigt met een org*sme. Het eerste is fake, het laatste is echt, de film is een leerproces. De pers op het Lido van Venetië ontving vrijdag deze erotisch getinte competitiefilm van Halina Reijn met een royaal applaus, onderbroken door één luide, mannelijke en Italiaanse boe. Er werd veel gelachen, en op de juiste momenten.

De formele wereldpremière op het filmfestival van Venetië volgt nog, maar Babygirl lijkt zomaar in de prijzen te kunnen vallen, zeker met Isabelle Huppert als juryvoorzitter. Het is een slimme erotische thriller, waar gaandeweg steeds meer komedie insluipt.

Bij de persconferentie op het Lido is de sfeer uitgelaten: de cast heeft lol met elkaar gehad. Nicole Kidman zegt dat ze bloednerveus is - „zie je mijn handen trillen?” - omdat ze zich in Babygirl wel heel erg blootgeeft, en niet alleen in bed. Haar te strakke voorhoofd geldt al jaren als illustratie van de nadelen van botox voor actrices; in Babygirl laat Kidman zich botoxen en reageert haar filmdochter: „Je lijkt op een dooie vis.”

In Babygirl is Kidman topmanager Romy, gespecialiseerd in ‘warehouse robotics’: robots die razendsnel van alles in dozen verpakken in de distributiecentra. Haar eigen verpakking knelt: Romy bevindt zich in een midlifecrisis. Ze is getrouwd met een warme, knappe en viriele theaterregisseur Jacob (Antonio Banderas) maar vingert zich na seks stiekem klaar bij internetp*rno. De schroeven en bouten van deze overgeorganiseerde control freak trillen los als ze Samuel (Dickinson) ontmoet, een vrijpostige stagiair met griezelig veel empathie voor honden én mensen. Hij wil Romy als zijn mentor en slecht met speels gemak haar barrières. Hij weet wat ze wil: iemand die haar in bed commando’s geeft. Al snel treffen we haar op handen en knieën in een groezelige hotelkamer.

Als regisseur verkent Halina Reijn graag het grensgebied van erotiek en gevaar. In haar zinderende debuut Instinct (2019) viel vriendin Carice van Houten als psychiater Nicole in een TBS-kliniek voor serieverkrachter Idris (Merwan Kenzari). Duistere obsessies in een koele setting: Instinct hield je op het puntje van je stoel met de vraag: waar loopt het mis?

Dat doet Babygirl ook: Romy zet haar gezin, relatie, werk en reputatie op het spel voor de verboden vrucht Samuel. Maar niets gaat helemaal zoals je het verwacht. Antonio Banderas: „Politiek correct gedrag leidt nu zo vaak tot zelfcensuur. Toen ik Halina’s script las, dacht ik: dit is zo out of the box, zo dapper. Er is niks democratisch aan de natuur, wij hebben niet gevraagd om geboren te worden als mens, of plant, of dier. We worden in doosjes gedwongen, maar passen daar gewoon niet in.”

De filmpers herinnert Halina Reijn op het Lido aan haar werk met Paul Verhoeven en de link tussen Babygirl met erotische thrillers van de jaren negentig. In die tijd werd vrouwelijke lust normaliter bestraft, stelt een journalist. Waarom krijgt Nicole Kidman geen straf?

Beesten

Halina Reijn: „Man, vrouw, giraf, we zijn allemaal beesten. Vrouwen bood de film tot dusver weinig ruimte om niet alleen hun kracht, maar ook hun zwakte te exploreren. Ik ben opgevoed met de gedachte dat goed en kwaad niet bestaan en we allemaal een beetje van beide zijn. Ik wilde mijn personages niet straffen, ik wilde ze weer in contact met elkaar brengen zodat ze zich minder eenzaam voelen.”

En veel org*smes krijgen, benadrukt Reijn na een vraag over de moeizame relatie van vrouwen met hun lichaam. „Dit is een film over onze enorme org*smekloof met mannen. Noteert u dat even, heren?” Harris Dickinson: „Iedereen verdient een goed org*sme!”

Reijns ‘female gaze’ leidt tot seksscènes die levensecht ogen: aftastend en speels en onhandig. Maar de kracht van Babygirl zit hem in Reijns intelligente script, dat van alles op vederlichte wijze overhoop gooit: seks, macht, controle, schaamte, authenticiteit en vooral de netelige kwestie van ‘consent’. Heel belangrijk, maar hoe geil is ongevaarlijke seks?

Uiteindelijk draait Babygirl uit op seks-educatie, met Gen Z die Gen X les geeft. De twintiger Samuel lijkt seksueel rijper en uitgesprokener dan de oudjes, met een veel scherper oog voor sociale complicaties. „Je wilt mij beschermen?”, vraagt Samuel op zeker moment. „Besef je wel dat jij de enige bent die in deze situatie gevaar loopt?” Want ja, ook chanteren doet Gen Z subtieler en handiger.

Filmpers

Of Babygirl in de prijzen valt, weten we volgend weekeind, de opinie van de filmpers straks. „Fifty Shades of Gray met een brein”, omschrijft een Italiaanse collega Babygirl. Vanity Fair noemt de film een „masterclass in kink”, rijk, gelaagd, grappig en „sexy, altijd sexy”.

Hoe dan ook bevestigt Halina Reijn dat ze een filmauteur van internationale allure is. Haar regietalent manifesteerde zich al in haar debuut Instinct en haar Amerikaanse debuut Bodies Bodies Bodies (2022), een vileine satire op dezelfde TikTok-generatie die er in Babygirl zo goed van afkomt. Een vriendengroep raakt daar in een paranoïde spiraal als de wifi uitvalt, en Reijn kruidde dat door glowsticks belichte bloedbad met het Gen Z-jargon van ghosting en gaslighting: „you are sooo toxic!” The New York Times besteedde er meerder pagina’s denkstukken aan.

Babygirl bewijst opnieuw haar fijne neus voor de tijdgeest: een even slimme als geile ontleding van seksuele mores die precies op het juiste tijdstip komt. Zeker nu Amerikaanse media constateren dat Hollywood onuitstaanbaar seksloos is geworden en zij een terugkeer van de erotiek voorspellen.